De blauwe poort

De Blauwe Poort

Recht voor je zie je de Blauwe Poort, al hebben de luikjes een rode kleur. Maar dat, dat is dan weer een ander verhaal.
(officiële naam Porta Arboreti 1864)
Deze poort is de enige overgebleven van de 7 toeganspoorten tot het domein Ooidonk.
Ooit diende het als duiventoren.

In het boek “De Verdwenen gezichten” ontvangt Quinten van de Graaf een bos oude sleutels. Het zijn de zeven sleutels van de zeven kasteelpoorten die Quinten (en zijn vader) altijd toegang zullen geven tot de toekomst en het verleden van het Land van Ooidonk,

Hier sta je op een heel belangrijke plaats in de Kriooltjes verhalen.
In 2005 hoort Xavier Mares, tijdens een zomerse avondwandeling, in het Blauwe Torentje iemand zachtjes neuriën. Toen ontdekte hij dat het Kriooltjes waren. Hij kreeg van hen de ongelofelijke gave te communiceren met de eeuwenoude legendes uit het land van Ooidonk…

Als je even heel stil bent, kan je ze misschien ook horen… als ze thuis zijn natuurlijk.

Dit is de uitvalbasis van de Kriooltjes. Hier hebben zij de verbinding met de tussenwereld KriXirk.
Vanuit deze toren kunnen ze heel vlug uitrukken als er iemand in nood is.

Het is ook hier dat Quinten al 2 keer een tijdstransfer gemaakt heeft door onder het poortje door te lopen.

Net na het blauw torentje vind je aan de linkerkant de Kapelanij.
Hoeve “Kapelanij”, In 1400 reeds vermeld als hoeve en leen van het Land van Nevele.
Begin 16de eeuw eigendom van de heren van Ooidonk. In 1638 verpacht aan de kapelaan van het kasteel. Later verblijfplaats van de Norbertijnen van Drongen die de eredienst verzorgden in het kasteel.

OPDRACHT. Stap nu tot aan de bocht in de Ooidonkdreef. Net aan de 3 bomen met de witte strepen… aan je rechterkant